Kartal Kayası
Cam kafeslerinde
sürüngenler
tuhafça kımıltısızlar.
Bir kadın çamaşır asıyor
sessizliğin içinde.
Ölüm durgun.
Toprağın derinliklerinde
bir kuyruklu yıldız misali sessiz
ruhum kayıyor.
[“BÜYÜK BİLMECE”den, (2004)]
Tomas Tranströmer (1931-2015, İsveç)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 11.12.2019 11:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
ÖRNKLIPPAN Bakom terrariets glas reptilarne underligt orörliga. En kvinna hänger tvätt i tystnaden. Döden är vindstilla. I markens djup glider min själ tyst som en komet.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!