Kartaca, Şiiri - Abdulhamit Erkaner

Her kez ektiğini biçer,
Gül açar kızarır ve solar,

Vicdanlar kapalı,
Kutuya mühürlenmiş,
Zarfıyla kilitlenmiş,
Rabbini unutmuş,
Sinesi kirlenmiş,

Kardeşini düşman bellemiş,
Düşmanlarının işine gelmiş,
Kitabından uzaklamış,
Akıllarına pislik yağmış,

Gün gelir Mazlumlara,
Eskisi söner ve batar,
Yeni bir Güneş doğar,
Dikilir ve ayağa kalkar,

Karanlıkta kalan ise olsa'da son pişmanlık,
Biçilmiş artık kaftanlar serilmiş artık postallar,
Son ağlayanlara elbet güzel günler gelecek,
Zamanın olmadığı akmadığı ötelerde'de olsa,

Hayal'mi gerçek'mi,
Perde kalkınca görülecek,
Gerisin geriyede dönülemeyecek,
Kartaca yıkılacak elbet.