Kartaca Şiiri - Johannes Çiçek

Kartaca

Ölçüsüz bir güçtü bu,çok alçakgönüllüydü!
Lut gölüne düşmüştü.
Rüzgâr hızıyla kurumuş tuzlar.
Keskin bir Kartaca.
Bütün dünyayla birlikte çıplaktı.
Gaz üst üste binmiş,renklerle ayrılmış!
Zion'a bakıyordu!
Yıllar geçti.
Yeni dünya kurudu!
Çıkışımla dağılan tuz keskin bir Kartaca tuzudur.
Ben geldim..Troia..O bekledi..
Asil savaşçılar..Hey ...Kartaca ..
İtalya..İtalya...Düşmana haykırdım!
Kilometrelerce ötede Kartaca titriyordu.
Troia tek adımla çok yol kat etmişti!
Bir toz bulutu onu kapladı...Hey ...Kartaca...