KART HIYAR
Erdoğmuş’un ortasında bir çınar
Deli gönlüm ancak, şiire pınar…
Çevirip başını, kaçana küsmem
Yenmez gayrı benim gibi kart hıyar
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla