Kimi köyünden,
Kimi düğünden konuşurken,
Bakkalın köşesinde.
Kahkaha seslerinin keyfi
Uçardı beyaz güvercin gibi gök yüzünde.
Derken,bulutlar hüzünlendi,
Gök yüzü kederlendi
Ve
Pat pat diye kızıl kurşunlar,nevruza değdi.
Nevruzu vurmuşlardı,
Nevruz on altı yaşındaydı.
Nevruz gencecik
Nevruz tertemizdi.
Nevruz daha o taze kalbine
Ceylan gözlü bir dilberi koyamadan,
Koymuştu vatan sevgisini.
Bayrağı sevdi,
Toprağı sevdi,
Çok gördüler,
Ve nevruzu vurdular,
Daha on altı yaşındaydı.
Tabutu ellerde,
Tekbirler dillerde,
Şehit dedesine giderken nevruz.
Anası ağlıyor,
Bulutlar ağlıyor,
Biz ağlıyorduk.
Nevruz gülüyor şimdi,
Cennette meleklerle oynarken,
Kızıla dönmeyen bir yurda sahipti.
Nevruz şehitti.
Kayıt Tarihi : 24.3.2005 13:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)