Karşıyım... Şiiri - Veysel Alkan

İnsandır halefin,hürmetim sonsuz.
Kastetmem canına,değmem destursuz.
Çok gördüm okumuş, yazmış lüzumsuz.
Emrine uymayan, kula karşıyım...

Sözün doğru olanına,eğridir diyen.
Helal olan dururken,haramı yiyen.
İki kişi laflarken,gizli dinleyen.
Sırrını tutmayan, kula karşıyım...

Bu günü,öncekini çağrıştırmayan.
Hak ile batılı ayrıştırmayan.
Kalbini,sevginle pekiştirmeyen.
Hilkat garibesi, kula karşıyım...

Diyorsun veririm; sonsuz rahmetim.
Bu yüzden bağlandım,gönülden sevdim.
Birgün olsun birliğinden şüphe etmedim.
Birliğine eş koşan,kula karşıyım...

Sana isyan edene,baş eğdiririm.
Emrini dinlerim ve dinletirim.
Oğluma,kızıma hep öğretirim.
Resulü tanımayan,kula karşıyım...

Uveys der ki: Sonunda taşarsa sabrım;
Beklemem yarını hemen çarparım!
Ne olur gücüne gitmesin Rabbim,
Ayetine küfreden, kula karşıyım...