Karşıyakayaydı Oysa Şiiri - Kaan Kaçmaz

Nereden hangi satırla başlasam bilmiyorum
Hoş bu bir aşk şiiri değil
Ne kadar loş şu caddeden süzen ışıklar
Kalabalıklar var etrafımda hallice
İçimde küçük bir çocuk,yetiştirilmeyi bekleyen
Dalgalar çok sert vuruyor kıyıma
Kopsa şurada bi fırtına
Yada çaksa bir şimşek
bulutların arasından apansızca
ağlasa hatta şu gökyüzü
ne seni geri getirebilir
ne de beni durdurabilir
ah oğlum kaan
bak fırtınaya ümidini bağladın da noldu
en renkli düşlerin bile soldu
ne beklersin şu hayattan
dört tarafı cehennem içinde
ne diye beklersin ırmakları
şarap çanağım kırık
kadehim doldurdum
şarapla değil senin aşkınla
kaç gece kaç gün kaç saat
düşündüm seni titretek kalbimde
bana sor şebi yeldayı
ben gecenin dördüyüm beşiyim
sen ne bilirsin sevmek ne demek
kaç yara daha sarılacak bu kalpte
kaç gece ağlayacağım sensizce
baksana bu bi aşk şiiri değildi güya
bi kaç kalemle yazıcaktım oysa
bu şiiri sana değil karşıyakaya
ama affet elimde değil
her yol sana çıkıyor
umarsızca