Karşıyaka nostaljisi Şiiri - Hakan Özüçe ...

Dün akşam çıktım yola.
Her durakta verdim mola.
Merakla baktım sağa sola.
Kimseler yok tanıdık.

Girdim Karşıyaka çarşısına.
Eski günleri yaşarmışcasına.
Vardım serin sahil boyuna.
Baktım kimseler yok tanıdık.

Yürüdüm Aksoy okul tarafına.
Geçmişi hatırladım yana yana.
İnsanlar yabancı gibi bana.
Anladım kimseler yok tanıdık.

Üzüldüm ama gittim Bostanlı ya.
Dolaştım saatlerce yaya.
Geçen yılları saya saya.
Varmışım sonuca eski yok artık.

Düşündüm yürüdüm Şemiklere.
Hasret kaldık o yeşilliklere.
Akardı tulumba dibinde dere.
Anladım biz artık yalnız kaldık.

Yürüdüm sığ olan denize.
Youn kokusu olurdu genizde.
Balıkçı barınağı nerede.
Değişmiş her şey yazık.

Nerde tilla nerde sakıpağa.
Neşeyle çıkardık sokağa.
Bakardık selamla sola sağa.
Şimdi başımız eğik kaldık.

Karşıyaka nostaljisi buruk acı.
Şimdi olanlar bize sıkıcı.
Değişimin bu zalim kıskacı.
Karşıyaka sende hayat ayrıcalık.