Karşıyaka'da Bir İlkbahar Günü

Yine cıvıl cıvıl bir ilkbahar sabahına ev sahipliği yapan karşıyaka iskelesinde saat on’u çeyrek geçiyordu:
Sen ve ben oturduğumuz banktan klasik deniz manzaralarını seyrediyoruz…alsancak ve konak kordonundaki gezen insanları seçebiliyorduk…’’en çok yunusu hangimiz göreceğiz bakalım’’ diyorsun bana….beyaz tüylü hırçın martılar ise suya atılan simit parçacıklarını kapma savaşındalar…içimizi körfez havasıyla doldururmaya devam ediyoruz…sancak ve iskele tarafına asılmış şanlı türk bayraklı feribotlar geçiyor önümüzden…annesinin elinden tutmuş beş yaşlarında bir kız çocuğu görüyorum iskelede….heyecanla denizi seyrediyordu…iştahla ısırdığı simidin tadında seviyorum seni….
Bu yılki şampiyon biz olmuşuz…ben mehmetçik yeşili sen bayrak kırmızı giymişsin…direkten direğe gerilmiş kırmızı yeşil flamalar sevinçle dalgalanıyor…şehrin üzerinden yükselen kutsal dağlara dalmışken goruyorum seni…beni hiç sorma…sanki dokuz eylül sabahında hasan tahsin’in askeriyim…yaşlı gözlerinle beraber iki cümle düşüyor dilinden…’’izmir’in dağlarında çiçekler açar’’altın gümüş ordu ateşler saçar’’….savaş alanında yürür gibiyim bir avuç yunanlı kovalıyoruz…sağ yanıma düşen top mermisi,sol yanımdan vızıldayarak geçen mavzer kurşunu…burnumdaki barut kokusu tadında seviyorum seni….
Aşıklar yoluna doğru ilerliyoruz…çiçekçi kadından naçizane kırmızı bir gül alıp sana veriyorum…önümüze çıkan beyaz ve tek at’lı kırmızı bir faytona bindik…başın omzuma düşmüş…büyük büyük mis kokulu akasyalar ve çınar ağaçları geçiyor yol kenarlarından…gökyüzünü görmeye çalıştıksada nafile…yeşilin maviye olan husumetini ilk burada gördük…sadece güneş ışıkları göz kırpıyordu yaprakların arasından…aşk yolunda ilk durağımız karşıyaka’nın incisi bostanlı…dondurmalarımızı alıp devam ediyoruz…dilimde eriyen dondurma tadında seviyorum seni..
yol kenarında muntazam sıralanmış yemyeşil bahçeler..fasıl türünden melodiler kulaklarımızı dolduruyor…hafiften ruhumuzu okşayan bu nameleri arıyoruz..açık kahve duvarlı,sarı pencere kenarlıklı bir konak…buğulu bir ses yükseliyor ikinci katın açık pencerisinden..galiba bu şarkıda seni daha çok seviyorum…’’her akşam güneşin battığı yerden’’gözlerin doğuyor gecelerime’’…dinleyip huzur bulmak için iniyoruz faytondan..ziyaretcisi var denip geri çevirdiler bizi…uzak diyarlardan onu dinlemeye gelmişler…kulağımdaki uşşak tadında seviyorum seni…
yolumuza bu şarkıyla devam ediyoruz…kendimizden geçip maziye dalmışız..sessizliğe şiddetle çarpan beyaz atın nal sesleriyle kendime geliyorum..büklüm büklüm siyah saçların gül yüzünü kapatmış…parmaklarımın ucuyla onları aralayıp seni seyrettim…biçimli kaşlarını,sevimli minik burnunu ve masumane birleşmiş dudaklarını…alnına düşen minik bir buse ile gözlerini açtın…kemeraltı’ndan aldığım nadide kolyeyi boynuna takıyorum…ardından nemli dudaklarını yanağımda hissediyorum…tenimde sıcak bir buse tadında seviyorum seni…..