Şu an yine kabrindeyim yavrum
Tek başıma bütün sıkıntılarımla
Doyamadım sana dayanamıyorum
Bayrağın başında dalgalanıyor
Sanki hüzünlü ölüm marşını çalıyor
Kabrindeki çiçekler kurumuş
Sulayan kimse olmamış
Dertleşelim seninle annem
Yarın anneler günü
Koşup gelirdin hemen
Hediyenle çiçeğinle
Koklardın öperdin beni
Koklardım mis gibi tenini
Kokunu aradım bulamadım
Sesini duymak istedim
Aaaaah aaaah duyamadım
Yaradanıma yalvardım
Ne olur Allahım al beni
Dayanamıyorum artık sıkıntılara
Çekemiyorum artık dertleri
Al beni, al beni, al beni
Rahat etsin nankörler
Görmeyeyim hiçbir şeyi
Allahım ne olur al beni
Yaşamak istemiyorum artık
İhanetler yalanlar dolanlar
Bıktırdı beni yaşamaktan
Yavrumun acısıyla yanarken
Birde acımasız hain kadın
Acı sonu çok yakın
İnliyor çırpınıyor
Sanki benim hayatımı o yaşıyor
Daha çok günaha garkolmadan
Ne olur Rabbim verdiğin canı
Sen al
10 Mayıs 2009 Karşıyaka mezarlığı
Ayten ÇıkrıkcıKayıt Tarihi : 9.5.2009 15:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Anneler gününde oğlumun kabri başında duyulan hisler Her zaman sen gelirdin yavrum günümü kutlamaya şimdi ben sana geldim Mekanın cennet olsun
Bence yaşamak istememekle kendinize haksızlık ediyorsunuz.
Yaşayan bir kızınız var.
Ayrıca oğlunuz yaşasaydı sizi böyle umutsuz görmek istemezdi.
Mekanı Cennet olsun...
Kadir Tozlu
TÜM YORUMLAR (8)