Karşıya Geçebilirsin Nariçe

-Işık ve aşk yandı.

Kırık kalpli umutların ummanlarında ısladım sensizliği.
Bulutlardan önce nemlerin buhurumu koynuna alsın.Ki nadaslarım sizi bekler.Nasır tutmuş yürek toprağım ıslanmışlığına y’akın.
-Duygu boyları arasında alsın beni zamansızlığın.Paralelinde kalsın parıldayan umutlarım. Damlalarına tutunup tutkuları artırmak gerek.
-Ben’e inmeli s’ulak sözlerin.Yeşermeli aşkın kitabı ormandan önce,aşktan sonra.
-Fısıldadıkların en çok okunan kitap gibi yüreğime yazıldı.
-En güzel gülüşü senden yamalı bir busenin fotojenliğine uzandı ömrüm.Yanılsama bağrı yanıklarım üstüne.

-Gategorize etmeye çalışma gönlümün sofalarını.Lal kaldığın sonrasızlığıma nun masallar anlatma.Sen benden gittikten sonra peri
Değilsin. Feriştah olmuşsun.Perişanlığımın Belkıs’ı sensin.Sarayını ben yaktım.Hülagün benim aslında. Sen Aslı iken, aslına dair kitaplar okurken Şehrazat geldi geceme. Mecburdum bin gece onu yazmaya.
-Sensizliğin masalını uzatamazdı kader böylece.
-Benle oynama, ateşle yaklaşma. İçi dolu tüp gazlarım var.
Yapıştırma ahından sözler.
Karikatürleştirdiğin bensizliğin ironisinde öylesine çizgiler çizme.Başka güzellerin güleceği sözler söyleme. Yerin kulağın var, yar için.
-Beni kendine topla.Bir kere bir sen hep benimsin bir. Beni senden çıkar ki ben kalayım sana.Beni senle çarp aşka. Beni sana böl ölümsüz paydalarda.Sağlaması içimizde olan bu sevdayı sayısalcı yapma.

-Hesaplar arasında değil bahtımın işlemi. Mekanik özlemler söyleme.
-Otomatik açılan bir kapı gibi değil sevgim. Her gelen güzele açılmaz. Can kırıklarım var. Cam bebeğimiz aşkın küvezinde.
-Ağlıyor aşk.Bir mama uzmanı ol besle beni senden.
*Ağlıyor ben.

-Stokları dolan dolandırıcıların ağına düşme.Düşürme beni düşlerden.
Duygularım yok olma pahasında da olsa hislerine çarşı.Pazarına geldim.Nazarın nerde? Demoralize olmuş ruhumu sarsın.
-Depolitize edemezsin bahtı açık ve üstü açık arabalara biner gibi yarsizliğimden giderken.

-İllegalize olmuş olmazların varsılıyım.Olasıl verhasılların eskicisiyim.Yalnız sen’den olanları p’azarlıyorum

-Öyle sundum Nariçe seni sevmelere.Öyle tane tane tenine tümlendim.

-Yalnızlığı yazan aşkın hademesi değilim senin okulunda.
Evet, temizlik yapıyorum; ama senden olmayanları.
-Mahkeme duvarı gibi suratını sunma huzurumun yargıçlarına.
Yarimsin, y’aramsın. Bulamadığımsın hala.
-S’ancılar yüreğimde yaşayamaz.Ben d’emin emekçisiyim.
-İki yüreğin arasatında duruşmalarımız duruşumuza göredir.Arafa gerek yok.Özbeniliğimizin mikserinde seni ayıkladım aşka.
İçilmeye, yenilmeye,hoşluğa hazırsın artık.

-S’anık sensin.Mağdur ben mi mağrurluğum mu ya da aşkın kurduğu tuzaklar mı veyahut imlası uzağında olan yasların yasası mı bilemedim.
-Mağdur ve şiddet görmüş bir kadını oynama.Evet,şiddetlice sevdim seni bu doğru.
-En çok büyüyen gözbebeğiymiş organlarımızdan kendinden altı kat büyürmüş.
Beni sevdiğini nemli gözbebeğinde anladım.Sevmiyorum dedikçe onlar büyüyordu.
-İçindeki yalanı onaylamıyordu. Altı katına, bin katına çıkıyordu.
-Sevgim bitti, güvenemem sana dedikçe onlar büyümeye devam ediyordu Nariçe

-Kalp sana beni sunuyordu. Hüzünler seni saklıyordu başka acılardan.
Biz okunurken yüzlerinde başka gözlerin önünde bakış denemelerine girip yeni bir aşk okulunu kazanmak nafile.
-Oysa seni tahliye etti kader.Çıktın çıkmazlığın hapishanesinde.Yoluna narlar serdim.
Tane tane yoluna serildik.Tane tane bir tanem olmanı bekledi aşk ve huzur.Sana geldim,ilk geldiğim gün Nariçe.