Karşının Karşısında Şiiri - Yavuz Doğan

- Yusuf’tur tek yoldaşım tamahın karşısında –

Öyle bir an gelir ki ‘’an’’a ömür sığarken
Sevabın hükmü biter günahın karşısında.
Yıldızlar göç eyleyip ufukta gün doğarken
Karanlık secde eder siyahın karşısında.

‘’ Belki’’ler sormaz olur ‘’eğer’’in kıymetini
‘’ Keşke’’ anlamaz olur ‘’meğer’’in kıymetini
Bir de ‘’hiç’’ bilmeyince ‘’değer’’ in kıymetini
Murat umutsuz kalır eyvahın karşısında.

Ne hasret yorgun düşer ne terk edişler bitap
Ne vuslat gerçek olur ne sevda aşka hitap.
Bu yüzden aşk adına yazılacak tek kitap
Yalnızca hicaz olur segâhın karşısında.

Sessiz bir yağmur gibi habersizce dinerken
Riya kokan her sözün gölgesine sinerken
Günah denen mevkiden ağır ağır inerken
Şeytan’ı seyreder aşk dergâhın karşısında.

Her sözü gerçek sanıp kanarken birileri
Hayalleri hasretle anarken birileri
Gün ışır gece biter sanarken birileri
Güneş tövbekâr olur sabahın karşısında.

Çünkü umut ağlarken suskun Kalubela’da
Yağmur toprağı öper Sahra-yı Kerbela’da.
Belki de bu sebeple, okunan her selada
Turnalar boyun büker semahın karşısında.

Belli ki çarkı kırık düzen yıkılmadıkça
Karanlığı yol bilen düşten bıkılmadıkça
Adı aşk olan mermi aşka sıkılmadıkça
Tetik suskun kalacak silahın karşısında.

Bense tuz niyetine sevda basıp yarama
Hasreti yoldaş bilip düşman oldum harama.
Ve belki sırf bu yüzden haddimi aştım ama
Bu da tek suçum olsun ilahın karşısında.

03.05.2007
Halkalı