Karşındayım Bilmeni İsterdim

bir kağıt bir kalemdim
sözlerime yazdım seni
ağlardım bazen durur bakardım
sen olan duvardaki resimlere
bazen açar pencereyi
gözlerini çizerdim bulutlara
ağlardım göz yaşlarımı çalar
sen gelirsin die yağmurlara saklardım
bilirdim düşen her yağmurun
senin tinene düşeceğini
bakardım bazen susardım
kaçacak bir köşe varmı die
seni arardım her tarafta
birkez daha sarılmak isterdim
bulamaz küserdim yarınlara
açan güneşe belki sabahlara
darılırdım hayata kırılırdı kalbim
nedenini sorardım herkese
seni tanıya tüm yıldızlara bakardım
belki gözlerini unutmuşsundur diye
bulamazdım seni aramadığım heryerde
sen ne kadar uzaksınki bilmezdim
ne kadar zordun hiç çözemezdim
tam karşımda duruyorsun belki
birgün bile fark edemezdin
hergün olduğu gibi
yine ben gözlerimi açıyorum
sen yine bana bakıyorsun
ama yine fark edemiyorsun
sana neler anlatmak istediğimi

(yıldızlar parlamaz bazen, bilki seni sorarken kapatmışımdır üstlerini fark edersin diye)