Yazın ortasında çatlamıştır dudakların susuzluktan. Çölün ortasında yürümekten yanmıştır,
bedenin. Hasret kalır dudakların bir damla suya, beklerinsin sağnak şeklinde yağmur yağmasını,
ama bir damla bile yağmaz yağmur, çölün ortasında dudaklarına.Gözlerini kaparsın, bir sevgilinin dudağını öpmesi kadar hasret kalmışındır rüzgara, püfür püfür esmesini beklersin. Ama dal bile yerinden oynamaz, çöldesindir. Tepende ise aşkın güneşi yakar bedenini.
Hani özlerdin ya rüzgarı şimdi o özlediğin rüzgar seni üşütmektedir. Hani yazın yakardıya o güneş, rüzgar essin derdin şimdi o güneşi özlemektedir, bedenin. Üşürsün üşürsün çünkü aslında koskoca dünyada yalnızsındır. Sığınacak bir kapın yoktur, sarılacak bir kucağın yoktur. Üşürsün üşürsün hani bu dünyada kahpeye, hani şerefsiz ya affeder mi? eline geçmişken fırsatı. Birde o vurur.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta