Karşımdaki Sevgilimin Kendisi Değil, Hayali

Yazın ortasında çatlamıştır dudakların susuzluktan. Çölün ortasında yürümekten yanmıştır,
bedenin. Hasret kalır dudakların bir damla suya, beklerinsin sağnak şeklinde yağmur yağmasını,
ama bir damla bile yağmaz yağmur, çölün ortasında dudaklarına.Gözlerini kaparsın, bir sevgilinin dudağını öpmesi kadar hasret kalmışındır rüzgara, püfür püfür esmesini beklersin. Ama dal bile yerinden oynamaz, çöldesindir. Tepende ise aşkın güneşi yakar bedenini.

Hani özlerdin ya rüzgarı şimdi o özlediğin rüzgar seni üşütmektedir. Hani yazın yakardıya o güneş, rüzgar essin derdin şimdi o güneşi özlemektedir, bedenin. Üşürsün üşürsün çünkü aslında koskoca dünyada yalnızsındır. Sığınacak bir kapın yoktur, sarılacak bir kucağın yoktur. Üşürsün üşürsün hani bu dünyada kahpeye, hani şerefsiz ya affeder mi? eline geçmişken fırsatı. Birde o vurur.

Bende sana hasretim sevgili, sana hasret bu dudaklar, bu kalbim. Sana yakınlığımı soracak olursan, bir dudak payı kadar yakınlığım. Bağlamışlar ellerimi imkansızlıklarla öpemiyorum seni. Kokunu hissediyorum ama öpemiyorum dudaklarını. Nefesin nefesimle sevişiyor, ama bedenim bedenine hasret. Gözlerimi kapadığımda karşımda duruyor bedenin. Sanki göz kapaklarımın içine resmini asmışım. Gözlerimi kapadığımda karşıma çıkıyorsun. Karşımada kendisi değil hayali oturuyor, Sevgilimin