Başımı kaldırıp baktığımda
Diğer dairenin camında durmuş
Yeni açan bi çiçekti önceleri
Gözlerini dikmiş etrafı seyrediyordu
İkinci katta camın önünde
Bir karanfil hikmetiyle ne güzel de duruyordu
Başını biraz öne eğmiş elleri bağlıydı
Bazen bana bakıp gülümsüyordu
Benimde ona baktığımı görünce
Bir kuş gibi kalbi atmış utanmıştı sanki
Gözlerindeki o masumluğu gördüğümde
Varlığını hiç hissetmediğim bu kalbim
Onun kalbindeki kuş olmuş
Hayallere bırakmıştı kendini.
Ne kim olduğunu biliyordum
Ne beni düşündüğünü
Ne adını biliyordum
Ne de beni biraz olsun sevdiğini
Sadece geceleri yıldızları izler gibi
O masum gözlerini izliyordum
Hiç bir karşılık beklemeden
Tek bir söz bile istemeden
Sadece seyrediyordum
Karşılıksizdı biliyordum sevgim
Ama bu kalbimi engellemem imkansızdı
Sonra bir mucize oldu
Kendimi gözlerinin içinde buldum
Ağlayacaktı ki bağırdım sessizce
Ben buradayım bak yanındayım
Ve sen ağlarsan ben yok olurum …
Kayıt Tarihi : 4.9.2010 15:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiiri lise yıllarında yazmıştım adını bile bilmediğim bi güzele sanırım onu bir daha göremeyeceğim ama gözlerinide hiç unutmayacağım
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!