Kalbimin sesini duyuyorum
Duyuyorum da ben ayakta uyuyorum
Karşımda sesi çıkmayan bir yabancı
Ben de ne dediğimi bilmiyorum
Uzun zaman önceydi
Yağız bir genç için atmıştı kalbim
O ilk ve son zannedilen
Bulunmaz aşktı benim derdim
Karşımda sesi çıkmayan bir yabancı
Aşkını itiraf eden
Şaşkınlığım belki gizlenen
Heyecanlarım bunumda tüten
Aşk ne ilk ne son oluyormuş
Kalbin yeniden can bulabiliyormuş
Hayal zannedilen okyanusta
Omzuna müjde böceğide konabiliyormuş
Karşımda sesi çıkmayan yabancı
Gözlerimde ışık dilimde sancı
Sanma artık ben sana yabancı
Yanıyorum alev alev
Erkeğim ol gel...
28/07/2003
Antalya
C.Burcu Karakaya
Burcu KarakayaKayıt Tarihi : 28.7.2003 01:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)