Karsimda duran tepelerin ardinda,
Yukselen bulutlar dag gibi duruyordu sanki karsimda.
Gunes ellerimizin degdigi ilk yerden,
Karli bir istanbul sabahina parliyordu.
Gectigimiz karanlik, karli yollar
Köhne bir barakada bayat,tatsiz bir çay,anlam kazanıyordu gözlerinde
Kim inanır senle aynı denizde aynı hayali kurup
Kumsalında ayak izleri bıraktığımıza
Kim inanır
Kocaman bir dünyayı
Küçücük bir kaba sığdırdığımıza...
EU
Aralık 2011
Kayıt Tarihi : 8.2.2012 10:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!