Hak dostunun çağrısını
Duydum gittim ben efendim
Çaldım gönül kapısını
Bekledim durdum efendim
Karşıma çıktı bir ermiş
Selam verdim ben efendim
Hak yolda ömür tüketmiş
Baktım anladım efendim
Dedi buyur gel içeri
Dedim tamam ben efendim
Dedi gel şöyle geç otur
Geçtim oturdum efendim
Sordu bana nefis nedir
Dedim düşman ben efendim
Dedi düşmanlık kimedir
Dedim canadır efendim
Sonra devam edip durdu
Kulak verdim ben efendim
Dedi verilen her öğüt
Dedim uyana efendim
Dedi cahille dost olma
Dedim neden ben efendim
Dedi ilim irfan bilmez
Dedim haklısın efendim
Dedi hak yoldan ayrılma
Dedim hay hay ben efendim
Dedi sen sen ol kalp kırma
Dedim yok kırmam efendim
Sordu doğru olan nedir
Dedim erdem ben efendim
Dedi peki eğri nedir
Dedim şer olan efendim
Dedi hakka isyan etme
Dedim mümkün mü efendim
Dedi hep affet kin gütme
Dedim yakışmaz efendim
Şöyle baktı beni süzdü
Gözgöze geldik efendim
Aldım nasihatlarımı
Dinledim çıktım efendim
Kayıt Tarihi : 29.9.2024 19:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!