Karşıma Çıkma Demişti Gözlerin

en son çıkma karşıma demişti gözlerin
hala yankıları tırmalıyor kulaklarımı
neresinden baksan tıkalı umutyolu
yollanmaya dermasız dizlerim
kapalı gözlerin zifirisinde karanlık dünya
korkak bir güneşle doğamamki yeniden
böyle ölü durmak zor gelsede
durmalı
durmak zorunda
oysa ne fırtınalardan geçmiş bu küçük yelkenli
ne deryalar aşmış
ne hayatlar vız gelmiş
çekmiş gitmiş çogu kez
çok daha az sebeple yakıtlanmış
uçmuş
yollanmış yeni deryalara
karanlık şimdi bütün yollar
gül tadında bir halatla bağlanmış iskelede
bir yaban atı sertliğinde vuruyor dalgalar gövdesine
direniyor
direnmeli
direnecek
halata isyanda değil çünkü
bağlılığada
sevdayada
anlaşılamamanın zulmünde
kapalı gözlerin aralanması
zifiri dünyanın aydınlanması derdinde
aç artık gözlerini
aç

FUFUKA