Karşılıksız Sevgimin Başrol Kahramanı

Alıp başımı giderdim her zaman yalnızlığa doğru
Seni düşünerek
Ve şu karanlığın acı soğuğunda üşüyerek
Ama gitmeyi istemiyordum o şehre
Seni görmeyi istemiyordum.
Ve hatta seni düşünmeyi bile...
Elimde değildiki bu
Çünkü bir parçam olmuşsun sanki
Ne seni düşünmeden edebiliyorum
Nede seni düşünerek...
Çünkü sen sen karşılıksız sevdamın
Bir başrol kahramanı olmuşsun artık

Fakat üstüne birde heyecan vardı
Seni göreceğim diye
Her ne kadar gitmeyi istemesemde
Her ne kadar acı çekip ağlasamda
İşte yolculuk,
Ve gelmişti zaman
Gidiyordum korkarak
İşte yine hüzün başlıyor diyordum
Yine gözümde yüreğimde canlanıyor
Bir mendil gibi kullanılıp kenara atılırcasına
Eski günlerim...
Bu şehir ve sen
Beni kahreden ve alıp
Uçurumun kenarına iten iki şey
Belkide ölüme götürecek olan...
Sen karşılıksız sevdamın başrol kahramanı
İstanbul sevdamın hatıralarını barındıran şehir.

Nedense bu zamandır hep seni görmek istedim.
Hakim olamıyordum kendime
Sokak sokak seni aradım İstanbulda bile
Nerede bir topluluk görsem oraya koşardım.
Semt pazarlarına bile öylesine giderdim
Belki seni görürüm diye
Nerede sen giyimli birisini görsem
Hep sen sanardım.
Arkasından ' Bakar mısınız? ' demek geliyordu içimden
Ama...
Diyemiyordum sen olsaydın bile

Geldim ama ayrılık vakti gelmişti bile çoktan
Boynu bükük ve sefil,
Umduğunu bulamamış
Yani seni göremeden gidiyordum.
Alma arkamda sevdamın kokusunu bırakıyorum.
Belki beni hatırlarsın diye.

İşte yine yalnızlık, yine kahır dolu günler başlıyor.
Dayanamıyorum çökmüştüm artık iyice.
Çok çektim, yıprandım
Susuz kalıp kuruyan ağaçlar gibi gitgide kuruyordum.
Ama hayata bağlanmayı öğrendim
Sıkı sıkıya sensizliğimde

Düşünmeden edemiyordum
Bir kar kadar temiz
Okyanuslar kadar büyük sevdam
Sana bir yudum su kadar azmı geldi?
Unutma insan susuz kaldığında
Bir damlasına bile ihtiyaç duyar
Ve sende aşksız kaldığında bana ihtiyaç duyacaksın
Hani bir şarkı vardıya
' Leyla sevmek hoştur ama
Mecnun olmak başkadır başka
Aşık olmak hoştur ama
Sadık olmak başkadır başka '
Bu aşkın Leylası sen oldunda
Yoksa ben Mecnunu benmi olamadım?
Sen karşılık vermesen bile
Ben sadıkmı olamadım bu aşka?
Sen böyle düşünsende
Ben aşkıma sadıkta oldum Mecnunda
Mahkumda oldum kölede! ! !
Belki çöller aşamadım
Belki dağlar delemedim ama
Sen karşılıksız sevgimin başrol kahramanı için
Ne aşılmaz yollar aştım
Ne yokuşlar çıktım.
Çırpındım çabaladım ve nihayet zirveye ulaştım
Ama zirvede ne toplayabileceğim bir demet çiçek
Nede koparabileceğim bir gül vardı.
Şimdi ben istemiyorum karşılık vermeni!
Ben istemiyorum kahır dolu günleri hatırlamayı
Azalıyor git gide sevdam
Ve ne yazıkki sen
Karşılıksız sevgimin başrol kahramanı değil
Hayat senaryomda amatör oyuncu olarak kalacaksın.