Karşılıksız Sevgi Şiiri - Bayan Hüzün

yüreğim acılara mesken
unutulanlar ülkesinde
esen zalim rüzgarla savruluyor
bir gün aklına gelirde düşünürsen
karanlığa bak birtanem
gecenin en zifiri karanlığına
seni gözlüyor olacağım
her anını gülüşüne gülüp
gözyaşlarına kahrolacağım
ben seni senin sevmediğin kadar
sevemeyeceğin kadar çok sevdim
ama sevgimi bilemedin
sen başka yürekleri seçtin
ben yıkıldım belki ama
inan sana hiç kızmadım
daha doğrusu kızamadım
yüreğim sevginle öyle dolmuşki
nefret etmeyi başaramadım
her geçen gün dahada sevdim
yokluğun eksiltmedi sevgini
başkasını sevmen azaltmadı
ne başkasını sevdi nede seni sildi
ilk sana açtı kapılarını
ve senden sonra ebediyyen kapattı
keşke sevseydin diye çok yalvardı
ama bir gülüşüne bile razıydı
bir tebessüm yetti çoğu zaman
uzaktan mutluluklarına sevindi
üzüntülerinde ağladı
biliyordu ondan bakasının
bu kadar sevemeyeceğini
ve değer veremeyeceğini
bazen kahroldu başkasıyla görünce
bir yandan mutluluğuna
buruk bir sevinçle sevindi
yanlızlığıyla başbaşa kaldığında
seni yalnız seni düşündü
ve sensizliğiyle kahroldu
tek tesellisi anıları oldu onlarla avundu
ve her gün anılarında kayboldu
hiç bir şeyi umursamadan
yanlız karşılıksız sevgisiyle yaşadı
ve en sonunda da o sevgiyle yokoldu gitti