Biz bu Ülkeyi çok sevdik,
Ne makam, ne mevki, ne şan,
Ne de bir karşılık bekledik,
Vatanı candan aziz bildik.
Yolumuz Kutlu, adı Ülkü Yolu,
Rehberimiz Kuran-ı Azim-u Şan,
Yüreğimiz sarsılmaz iman dolu,
Alnımız pak, olduk Allahın kulu.
Kimimiz zindanlarda çile doldurdu,
İdam sehpalarında kimimiz verdi can,
Kimimizi de kızıl bir kurşun soldurdu,
Ölsek de var olacak Türk’ün öz Yurdu.
Bazen kaynayan bir volkan olduk,
Alev alev coşkuyla yüreklerden taşan,
Ay-Yıldız’la kucaklaşan rüzgârdık,
Çoğu zaman bu aşkı semaya taşıdık.
Ağladık Vatan için toprağa düşen şehide,
Onlar ki, güle oynaya ölüme koşan,
Peygamber yoldaştır böyle bir yiğide,
Nice Türkoğlu vuslat için bekliyor geride.
Vazgeçilmez İlkemiz, Ülkümüz, Ülkemiz,
Bizleriz Atamızdan Bozkurt ruhu taşıyan,
Ne mutlu bize ki; Türkoğlu Türk’üz biz,
Vatan sana can feda; bir ölür, bin diriliz.
Kayıt Tarihi : 10.7.2008 00:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!