Yine gözyaşı döktüm gece karanlığında,
Yaşımı göremedin, sesimi duyamadın.
Hasretini hissettim perperişan ruhumda,
Feryat eden kalbimin farkında olamadın.
Hayalinle avundum yalnızlıktan utanıp,
Dertlerimi anlattım onu yanıma alıp,
Dert kalbime oturdu taş gibi kalıp kalıp,
Ömür bıyu lütfedip bir mektup yollamadın.
Seni iş edinmişim, yıllar yılı işlerim,
Her ne zaman bitirsem hep yeniden başlarım,
Nasıl da boşa gitmiş o güzelim yaşlarım,
Fedakarlık gösterip yanımda kalamadın.
Sevmek isteyen insan sever yılanı bile,
Yanmaya razı olur mum aşıksa kandile,
Gel sevgini ver bana, yerine bir can dile,
Karşılıksız can verdim, uzanıp alamadın.
(YAĞMURLAR TÜKENDİ isimli Hece Şiirler 'inden > 93-94/100)
İsmet BarlıoğluKayıt Tarihi : 7.10.2004 09:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!