Bir bahar günü tanıştık seninle,
Dünya ikimizin olmuştu inan.
Her akşam her sabah buluşmak için,
Ömrümde ömür gidiyordu inan.
Benliğimi aşkımıza adadım,
İnan ki sende de onu bekledim!
Aşkımızı sen ve ben yeşerttik,
Onur ve inancımız yaşatacak.
Bütün yaşamımı sana adadım,
Hiç insafın yokmu beni duymadın.
Göreceksin sende fani gerçeği,
Vicdanın rahatsız olacak inan.
Geleceğim sendin sana inandım,
Birlikte beraber hayaller kurdum
Seninle hayata tozpembe baktım,
Ne yaptıysam sana yaranamadım.
Bozkurt’a darılıp nereye gittin,
Aşkına titreyen mecnunu yıktın.
Yaşadığın her gün zehir olacak,
Ben ne yaptım diye kahrolacaksın!
İbrahim Bozkurt
Kayıt Tarihi : 22.2.2020 11:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güncelleme tarihi:18.02.2020 Mazide kalan, bir beklentinin manzum hikayesi.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!