Karşılıklı Susmak Şiiri - Memduh Atalay

Karşılıklı Susmak
O eylül başkaydı o yağmurlar bambaşka
Bir bakışla düşmüştük dönülmez aşka
Sen gözlerinle ben sözlerimle susardım
Hala susuyorsun bahtımın karası
Ben hala yollardayım bak eylül sonrası

Küçük çocuklarımızı sevmeye sözleşmiştik
Biz sonra gelen yeri yadırganan çocuklardık
Bende deniz esintisi vardı sende zemheri ayazı
Bir türlü tutturamadık nişan tahtasını
Sen ırmaklara aktın ben kar sularına
Hala susuyoruz karşılıklı

Çok dünya gördüm çok yıldız aktı gözlerimden
Senin bakışın yalnız içimde büyür
Ben içli ağıtlardaki o kara çocuğum
Sen sözsüz yaşamaklarda kalan bahtımın karası
Şimdi uzaklarda öfke selinde çağıldayan ırmaksın
Ben kuşunu arayan kafes misali yalnızım

Deli söylerdim derin söylerdim ve delice severdim
Ağaca adını kazıdım dağa resmini
Gönül bu yaklaşsa da musalla taşına
Her daim yanar yar aşkına
Ben seni sensiz de diye başlamak yakışmaz bana
Seni her eylülde yeniden yaşarım ah bahtımın karası
Duramadık sözümüzde sonra gelen çocuklar yani biz
Yeri yadırganan ayrı kalan kesik ağıtları yakan biz
Sende sükut oldu bende şiir o giz