Seni duvarlarda seyrediyorum.
Karanlıkta özlüyorum.
Beton altında kalan topraktan
Umutlarımın yeşermesini bekliyorum.
Bir bakışın,
Bir gülüşün,
Ah bir susarsan sevdaya dönüşecek.
Kelimeler bu kadar soğuk,
Yüreğin bu kadar dolu,
Gözlerin anlamsızlığı anlatıyor
Ve ben görüyorum.
Seviyorsam seni
Neye karşılık, bilmiyorum.
Bir sonucu yok bu hesabın.
Bir daire çizgisinde yürüyorum.
Tam ortasındasın.
Silsem dahi kilometreleri
Yine de aynı.
Etrafında yangını sönmeyen bir orman,
Ya boğulacağım dumandan.
Yada yanmak gerek, karartarak sevdamı.
Görmesem seni
Biliyorum yaşayamazsın içimde
Benliğim seni sevecek kadar kör.
Sıra da kalbim mi var?
Yoksa gözlerim mi?
Sonsuz körlüğe hazır bedenim.
Seviyorsam seni
Neye karşılık, bilmiyorum.
02-12-2002
Okay YıldızKayıt Tarihi : 25.2.2003 22:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!