Karşılaşma Şiiri - Mehmet Sercan Tezcanoğlu

Susuz bir yaz sabahı gibiydi.
Rüzgarın esişini hatırlarsın,
Uçuruyor sanmıştın seni.
Tutmuştum belinden
ve yaklaşmıştı her şey uzak durduğumuz.

Çiçekçi kadın bize bir gül vermişti,
Hayra yormuştuk ikimiz.
Olabilirliği, imkansızlığıyla yoğrulmuştu,
Kalmıştık birden kimsesiz.

İşler iyi gitmiyordu.
Tutmuyordu dünümüz bugünümüzü.
Ayıp sözcükler sızmıştı sevgi doğuran kelimelerin arasında
Afallamış, şaşırmıştık.

Eskisi kadar aramaz olmuştuk birbirimizi.
Aynı heyecan yok gibiydi, postacıya selam verirken.
Çöpler de toplanmıyordu nicedir kapı önünden!
Birbirimizi göremez olmuştuk.

Sen nefret ederdin çürük yumurta kokusundan hatırlıyorum.
Son zamanlarda kapıyı her çaldığında,
Bu kokuyu aldığını sanırdım.
Yüzünü ekşitir, soğuturdun sıcacık odayı
Oturur, düşünürdüm.

Hiç duymadığım isimlerden sözeder olmuştun laf aralarında.
Ahmet'i Mehmet'i daha önce duymamıştım,
'Tanırsın' derdin geçerdin.
Küçülür cebime sığardı kelimelerim.

Saatler günlere, günler haftalara dönüşmüştü.
Duyabilmek için kokunu, randevu sıramı bekler olmuştum.
Uzun iş seyahatlerine çıkmaya başlamıştın.
Bizim işler iyi değildi,
Kısılıp kalmıştım.

Cumartesiyi ben hiç unutmadım, sen de hatırlarsın.
Kuşlarla birlikte uyanmıştım alışık olmadığım bir telefon sesine.
'Görüşelim bugün öğlen' demiştin.
Uyku sersemi ben, olur demiş, hatta umutlanmıştım.

Öğle olsun diye yelkovan olup takılmıştım akrebin peşine:
Saat tam 12'de yakalamıştım akrebi.
Elimde bir demet kırmızı gül dikilmiştim çay bahçesinin önünde,
Çiçekleri borç parayla almıştım.

Seni beklerken masaya dayanmış,
Başka biri gelmişti sana benzeyen.
Çiçekler de ne çabuk solmuştu,
Daha oturmadan anlamıştım.

Konuştun, anlattın... Dinlememiştim.
Gözlerin senden önce konuşmuştu.
Çay ne kadar acı gelmişti,
Hiç unutmadım.
'Zift mi bu' diye bağırmıştım.

Benim için son kez gülüp
'Sen hiç ciddi olamaz mısın' demiştin.
Sonra vurup asasını kafama şövalyenin,
Arkadaş kalalımcılık oynamıştın.

Şimdi görünce seni kafamı yokladım.
Görünmüyor ama hâlâ bir şişik var.
Telefon çalıyor bak!
Arayan Nazlı:
Eşim...