begonvil sokağında
iki ardıç iki ardıcın gölgesinde bataklık sazlığı
sazlıkta mavi anemon renkli kurbağanın
patlak gözleri
göz kırpmadan
bana bakıyor anlatmak istediği ne ola ki
bir anlayabilsem uzun süredir halleşiyoruz bakışarak
o da hayatın içinden bir renk küçücük bir can
nefes alan yaşayan kendi dilince haykıran
biz iki garip dünyalı
aynı zamanda aynı yerde buluştuk tesadüfen
yaşamak denilen ağrının tam da ortasında
bakıştıkça aramızda ki derinlik
büyüdükçe büyüdü
sonra
sessizce yürüdüm
ve dönüp bir daha bakmadım ardıma
kurbağacık ise sazlıkta balçık cennetinde kaldı bir başına
belki de ilerde aşkıyla mutlu mesut yaşayacak
kendi gibi tombul göbekli minişleri olacak
kim bilir
durdum olduğum yerde
patlak gözlü kurbağam için içimden bir dilek tuttum
ve yedi kez usulca "mutlu ol sağlıkla yaşa" dedim
begonvil sokağı ise
giderek bir hayal ürünü bir masal gibi
göz seyrimden gittikçe daralarak uzaklaştı
1210202501:03
Ayşe UçarKayıt Tarihi : 18.10.2025 00:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!