Karşıki dağlar Şiiri - Muharrem Akman

Avlanın sandalında ayağı yapışıp kaldı
Nasılda görmemişti ardında bıraktığı yılları
Uyuya kalacaktı neredeyse bakarken geçmişe
İrkilmeseydi birden yalnızlığın kasvetiyle

Karşıki dağlar ah karşıki dağlar
Sapsarı olurdu buğday başakları bu zamanlar
Yakaşamazdı yanına ağaç,çakırdiken şehmelik sarmaşık
Evimin duvarına avlunun,kapısına tarlamın kıyısına

Bir büyük şehir gürültüsüyle yaşayıp girerdik
Zil sesi saban kıyırtısı boyunduruk gıcırdaması
Olmadı havuz başı ahmadoğlu kangaloğlu
Bitmeyen açık oturumları

Bir yarısı yaşarken temiz hava bol oksijeni
Diger yarısı solurdu madenin kömür tozu dumanını
Gurup grup sırasıyla boşalıp dolarken haneler
Birinde bayram diğerinde matem havası
Yedi kat yerin altında kazanılırdı ekmek parası

Karşıki dağlar ah karşıki dağlar
Her bir yaprağı tanırdı buranın insanını
Babam anam çakarken tarlasina dikenli telleri
Ne bilirdiki fidan büyüyüp,tel kalacak agacin bağrında
Unutacak koca ağacın gövdesinde ne aradığınıda

Muharrem Akman. 12.10.2016

Zonguldak

Avla..bahçelerin bostanların etrafına ağaç dallarından yapılmış çit korunak