Karşı Taraftaki Hergele Şiiri - Nevzat D ...

İnsanlıktan nasipsiz malum eşşoğlu eşek,
Beşeri köprüleri yaktırdı bu hergele.
Serseri mayın oldu, sandılar deli fişek,
Benzinlikte kıvılcım çaktırdı bu hergele.

Babası anırırdı geçmişte soldan soldan,
Sıpası da gidiyor bak şimdi aynı yoldan.
Neler neler ezdiler tepindikçe dört koldan,
Ne onurlar devirip, yıktırdı bu hergele.

Dinciyle, bölücüyle buluştu aynı safta,
Her mazlumun boynuna astı bir iğrenç yafta.
Büyük yalan söyleyip hergün karşı tarafta,
Öküzleri trene baktırdı bu hergele.

Arkasını güçlüye dayayıp rahat yattı,
Güvenli ahırında asil atlara çattı.
Sahibinin emriyle çok iftiralar attı,
Kaç suçsuza çileler çektirdi bu hergele.

Suyu sebil gibiydi, teknede yemi boldu,
Dışardan beslenirdi, sanki beşinci koldu.
Dile doladığına yaşamak haram oldu,
Çok yiğidi canından bıktırdı bu hergele.

Taşları bağladılar, bu saldıran it oldu,
Yağlıca kuyruklarda beslenen bir bit oldu.
Karakteri oynaktı, sürekli gelgit oldu,
Namusu diz üstüne çöktürdü bu hergele.

Hergele uslanmıyor yeni sahip arıyor,
Sağlam bir yular için ortalığı tarıyor.
Doğruları yanlışla ustalıkla karıyor,
Kıvırma marifeti döktürdü bu hergele.

Emperyalist uşağı yolunu bilemedi,
Ulusalcı olanın yanına gelemedi.
Yaktığı canlar için bir özür dilemedi
Ahlâkı ta dibinden söktürdü bu hergele.

Attığı çamurlarla lekelendi her taraf,
Bir taraf memnun oldu, nefret etti bir taraf.
Kullanıldı atıldı,şimdi oldu bertaraf,
Sahibinin canını sıktırdı bu hergele.

Nevzat inşallah görür bunun yarınlarını,
Daha kaç yıl satacak namusunu, arını.
Tertemiz yüreklere kinin tohumlarını,
Hoyrat hoyrat kazarak ektirdi bu hergele.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat