Karşı Pencere Şiiri - Akide Ufuk Türkelli

Karşılıklıydı pencerelerimiz seninle
evlerimiz sırt sırta binmiş
bi ben geldim, sizin cama sen yoktun
bi sen geldin,
benim pencerem kapalı..
bakamadık sokaklara, insanlara bir gözle.

Benim penceremin önünden kuşlar uçtu
Sen yakalayamadın hiç
Senin pencerenden geçtiyse uzun trenler
Ben hiçbirine el sallayamadım

Görüp gülümserdik birbirimize
Işıklarımızı seyreder
var olduğumuzu bilirdik.
Dokunsan tutacak kadar yakındın elime,
aramıza giren gökyüzü kadar uzaktık birbirimize..

Fesleğenlerini nedense hep içinde sakladın
Benim çocuklarım oynardı camın önünde,
eğilip hiçbirinin başını okşamadın..

Pencerelerimizi kapattık artık karşılıklı..
Camların arkasına sakladık
yaşadığımız gizli dünyalarımızı

Sırt sırta yapsak da evlerimizi
Biz bir pencereden yakalayamadık
akıp giden hayatı…