Karşı Koyamadı Zamana Şiiri - Evrim Evre ...

Uğruna öldüğüm,dönüp bakmıyor,
Ektiğim güller de artık kokmuyor,
Göz göz yaralarım merhem tutmuyor,
Tabip,ilaç kar eylemez bu cana.

Tüm aşkı sevdamı ben o na kattım,
Dünyanın,malını,mülküyle, ittim,
Bir doğdum dönerken baktım ki battım,
Gayrı gelememki ben bu cihana.

Doktor gelip bakmadan gitti,
Anladımki vakit tamama yetti,
Mekan-ı kafesi bu can terketti,
Dönmez oldu gayrı mekan-ı hana.

Yarenler kefasız küsülü dargın,
Sevda yüküm ağır,gönül çok yorgun,
O mah yüzlüm bana kırılmış,dargın,
Gelip baktı geçti gitti o yana.

Canım saklanmakta,tenim içinde,
Ömür tükeniverdi dem de içimde,
Böylesi varmı alemin kaçında,
Gönülden sevdiğim gel söyle bana.

Ömür ağacım yaprağın döktü,
Tırmandım,yollarım zirveye çıktı,
Bir nefesçik durup geriye baktı,
Gönül karşı koyamadı zamana.

Evrensel durduramazsın gidişi,
Çırpınıp durursun boşa telaşın,
Eritti can kafesim,o mah bakışı,
Coşup karıştı Deryay-ı Ummana.