Karşı Kıyıda Sen Şiiri - İsmail Türkmen

Gece sahildeyim uzanmışım kumsala
Gökyüzüne sergen olmuş yıldızlar
Göz kırpışlarında, günle doğacak geleceğe
Acıyı düşünüyorum, hüsranı unutmadan
Karşı kıyıda sen, elimde kâğıt kalem
Yazıyorsun acıyı, hüsranı atlamadan
Sanki yakamozlar düşlerimi alıp
Karşı kıyıda sana getiriyorlar, eksiksiz.
Denizi dolduran nehirleri düşünüyorum
Geçtikleri vadileri, vadi boyunca açmış,
Gülleri, gelincikleri bütün çiçeklerini
Karşı kıyıda sen, elinde kâğıt kalem
Resmini çiziyorsun, vadinin, çiçeklerin
Sanki çiçek kokuları düşlerimi çalmış
İmbat rüzgârında sana ulaştırmış
Bakışlar var vadilerin karşı yamaçlarında
Hayallerime gelen, sevda dolu gözlerde
Terk edilmişlik, karşılıksız sevmişlik var
Karşı kıyıda sen elinde kâğıt kalem
Bir çift çizmektesin her renkte
Sevdaya yanmış, hasrete, karşılıksız sevgiye
Ağlamış buğulu bakışlarda bir çift göz
Yalnızlığımı hissediyorum sahilde,
Bir yürek istiyorum hayallerime dost olacak
Sevgiye toprak olacak, can verecek dostluğa
Karşı kıyıda sen elinde kâğıt kalem
Bir yürek çiziyorsun, içine can dost yazıyorsun
Gece sahildeyim, uzanmışım kumsala