mandaldan askerlerim vardı benim,
kilimimizin üzerinde çuldan sınılarımı koruyan..
şimdi mandallarla asıyorum düşüncelerimi ilk celsede,
ve dünden razı gençliğim var artık asılmadan kuruyan.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta