Karşı Kaldırımı Seçtim Şiiri - Ömer Dalman

İndiğimde servisimden
hava soğuk veya sıcak ayırt etmeden
yürürken evime doğru,
yine yolun karşı tarafındaki kaldırımı seçtim.
nedendir bilmem
daha insansız orası...
soğuk, koyumavi
askeri korkuluklar bir kenarında
boylu boyunca uzanmış...
diğer taraftan kesintisiz
o acımasız arabaların vızıltıları
boğucu egsozları...

o yüzden zaten yine orayı seçtim.
karşı kaldırımda onlarcası var;
acele acele
hiç düşünmeden hedefe kitlenmişler
egosit adımlarla karşılarından-yanlarından geçenlere
hiç bakmadan
insanmış, yürürmüş
düşermiş, kalkarmış umursamadan
evlerine doğru kör gibi yürüyorlar.
beş dakika sonra varsalar ne kaybedeceklerse
3-5 lokma daha az tıkınmanın dışında! ? ..

bu sürü, içgüdümlü sürü
neden karşı kaldırımı boşamış ki?
bir türlü anlamadım? ..
neden anlaşmışlar gibi oradan hiçbiri yürümez? !
kesin vardır trendi bir sebebi! ..
ya 10 adım uzuyordur yolları,
ya da sürü diğer tarafta diye
kendilerini yalnız hissediyorlardır!

işte her neden olduğunu tam bilmeden
o soğuk mavi parmaklıklarla çevrelenmiş
kimsesiz karşı kaldırımı seçtim yine.
sürü orada değilse
vardır mutlaka manevi bir tarafı
bir güzelliği, yalnız kalmışlığı
aydınlıktan müjdesi...

indiğimde servisten bu akşam yine
hava soğuk veya sıcak ayırt etmeden
yine o karşı kaldırımı seçtim.

(Kasım 2006)