KARŞI DURMALI
Ya bir yolunu bulup kaçmalı
Ya da göze alıp savaşmalı
Sonsuza kadar dertlerinle
Ya ölümü solumalı
Tebessüme açılmayan
Dudaklar arasından
Ya da sıkışıp kalmadan
Dar geçitlerde
Karşı durmalı ölümlere...
Ya tek başına ümitlerin olacak
Ya da yaylım ateşinde baharın
Ya renk renk açacak çiçeklerin
Güneşle buluşacak tomurcukların
Ya da hep pusuda kalacak
Gelecek zamanın,
Ya da yeneceksin, umutsuzluğunu ...
Yorgunluk uykusuzluk içinde
Kalsa da gözlerin
Oklansan da sırtından
Parçalansa da vücudun
Çatlasa susuzluktan dudakların
Alnın açık başın dik duracak
Peygamberin torunu Hüseyin gibi
Ya kendini feda edeceksin
Gelecek yarınlara
Ya da sönüp gideceksin.
Kara ruhlu insanlara karşı savaşacak
Duyarsız kalmayacaksın işkencelere
Haksızlıklar karşısında eğilmeyecek
Geçit vermeyeceksin cahil beyinlere
Bir kuru soğuk saracak içini
Ellerin ayakların hissedilmez olacak
Genzini barut kokusu yakacak
Nereden geldiğini unutacaksın
Ya akacak göz yaşların
Kanlı topraklara,
Ya da ağlamak çare olacak
Çaresiz karanlıklara...
Umut edeceksin yine de
Çok yanılsan da
En derin sevdaların
Seni sırtından vursa da
Boğulsa da aydınlığın
Zifiri karanlıklarda
Tutan olmasa da elinden
Çiğnense de bedenin
Hasret kalsan da
Hür günlere
Ya geçit vermeyeceksin
Ya da boyun eğeceksin
Böyle kahpece zulümlere...
Duran SAPER-29.12.2004
Duran Saper
Kayıt Tarihi : 6.12.2018 14:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!