Karşı Şiiri - Nihat Malkoç

I.

Masmavi göklerin süsü
Saygım sonsuz al'a karşı!
Şehidimin son örtüsü
Selâm durun gül'e karşı!

Yâr ipeksi saçlarını...
Kıvrım kıvrım uçlarını...
Başındaki taçlarını...
Savuruyor yel'e karşı

Seni görenler vurulur
Sular aktıkça durulur
Kalp intizardan yorulur
Sunam yüzer göl'e karşı

Canım kurban sözlerine
Ay misali yüzlerine
Göz değmesin gözlerine
Sakınırım el'e karşı

Akar gözlerimin yaşı
Döndürür değirmen taşı
Muhabbet sevdanın başı
Tutunamam sel'e karşı

Yüzün kıskandırır ay'ı
Gözyaşım taşırır çay'ı
Çöl hatırlatır Leylâ'yı
Mecnûn yürür çöle karşı

II.

Ayılar tutmuş dört yanı
Bilmezler edep erkânı
Bu ahvâl sıkıyor canı
İştahım yok bal'a karşı!

Gör zamanenin fendini!
Ne kitap bilir ne dini
Herkes beğenir kendini
Kökler artık dal'a karşı

Kula kulluk yapar insan
Öz malına tapar insan
Hak yolundan kopar insan
Güvenim yok kul'a karşı

Hiçbir şey bizim değildir
Fazlası lüzum değildir
Saklamak çözüm değildir
Hevesim yok mal'a karşı

Boşa geçer günlerimiz
Bir etmiyor binlerimiz
Karışmıştır yönlerimiz
Meylim yoktur sola karşı

Dağılmışız, toz olmuşuz
Köyden kentlere dolmuşuz
Arayıp da ne bulmuşuz?
Köyler şimdi il'e karşı

Silinmiş mâzinin izi
Âşikâr olmuştur gizi
Türküler söylüyor bizi
Sazlar durur tel'e karşı

Yokuşlar çıkmıyor düze
Sığlar inemiyor öze
Hacet yoktur fazla söze
Sükût galip dil'e karşı