Kars'a Şiiri - Cüneyt Arslan

Yıllar var ki şu şehr-i virane bana
Bitmek bilmeyen büyük ıstıraptır
Katlanırım da elbet her cefasına
Cefası kutsal, çekmesi de sevaptır

Altı ay bir puslu beyaza bürünür
Sevdalısına o beyaz, gelin görünür
Bir ıslak kefen, ne erir, ne kürünür
Beyazı selamet değil de azaptır

Söverdim belki de toprağına taşına
Basmasaydım ecdadın nurlu naaşına
Sabır gerek demişler imanın başına
Bu beden bu sabra küçük bir kaptır

Şimdi ey rızkımı gurbette bahşedenim
Malumun, gurbete doydu şu bedenim
Tükendi gönlümde derman madenim
Ya sabrımı arttır, ya doğru yola saptır.