Keskin bir soğuk; pantolonumun arka cebinde yüzlerce kelebeğin ayaklarının altında bahar geçirmiş, yaprakları kurumuş beyazımsı bir umut. Yol uzun, yol yorgun, yol şiir; sol şerit sana kapalı. Rüzgar, Whitney Houston’un ‘Seni Her Zaman Seveceğim’ şarkısına eşlik eder. Nereye baksam sen, gözlerimi kırpsam kayboluyorsun. Kalbi kırılan güneş, gıdıklanan bulutlar inatla savaşına dahil ediyor beni. Bu kadar zor olmamalıydı, bu kadar ısrarcı olmamalıydı senden gidebilmek; inan kaçmak değil bu. Tüm bu savaşlar bitince karnımda ağustos böcekleri ile geleceğim.
Saat yedi buçuğuydu güzün
Ve ben bekliyordum
Kimi beklediğim önemli değil.
Günler, saatler, dakikalar
Bıktılar benle olmaktan
Çekip gittiler azar azar
Devamını Oku
Ve ben bekliyordum
Kimi beklediğim önemli değil.
Günler, saatler, dakikalar
Bıktılar benle olmaktan
Çekip gittiler azar azar
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta