Karmaşıklığın Hüznüm Şiiri - Bilal Ozan Şen

Şimdi şairin hüzün kadar sevdiği bir hava var
Sonbahardan kalan bir yağmur
Bir taraftan tüylerimi ve içimi ürperten hüznün rüzgarı
Karşımda kız kulesi dalgalar
Etrafta martılar ve senin yokluğun
Anlatılan bir İstanbul fotoğrafı
her şairin sevdiği kadar neyse
Var ya senin yokluğun
Zaten böyledir hüznü sevmek
Böyle bir anda seni özlemek
Senin kadar güzel bir şiir okumak gibi
Bir sonbahar yağmuru kadar

Yağmurun ve rüzgarın altındaki
bahar gülleri aşkım kadar güzeldi
Ya da sen güzeldin
yağmur altında bir gül kadar
Sende güneş açıyor bende bir yağmur
Arada bir gökkuşağı her gün seni seviyorum
Çünkü senin gelişini hatırlatır ilkbahar kokusu
Yani benim gezegenim güneş ve güneşte yaşadım aşkı
Bu kadar basit olmamalı

Denize yağan yağmurla ıslandı her şey
Şimdi burada sensiz olmalıyım
Ve bir karmaşıklık içinde beni unutmalısın belki
Ben hüznü yaşamalıyım sensizliğin hüznünü

Şimdi sevgin gidecek bana karşı belki
Belki buralardan da gideceksin ve sensizlik gelecek
Ben sensizliği seveceğim