Hayat dedikleri karmaşık yolda,
Bırakın yavrular yönünü bulsun,
Bir sevgi yatıyor her bir gönülde,
Kendi türküsünü kendi si çalsın
Oyun çağındadır ağzı süt kokar,
Öz ana babası canını yakar,
O yaşta kocanın kahrını çeker,
Bir mezar arar da içine dalsın.
Elinden aldılar defter kalemi,
İçine saldılar derdi veremi,
Yuvamı kuracak yoksa kölemi,
Kim dost kim düşmandır nereden bilsin.
Kendi akranları oyun peşinde,
Evcilik oynuyor kendi düşünde,
Gülmeyi unutmuş, çocuk yaşında,
Yüreği kan ağlar o nasıl gülsün.
Ayşe, Fatma, Selvi çocuk gelinler,
Var mı içlerinde yüzü gülenler,
Başlık parasına tamah salanlar,
İmandan kurandan sersefil olsun.
Cevdet Altay……28.09.2015
Cevdet AltayKayıt Tarihi : 24.10.2015 19:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!