ne kadarına alışıksın kuşları seyrederken ölümü düşünmeye,
hiç uğruna yaşanılmamış
başka bir baharın içindeki o derin sessizlikte kıvrılan
yalnızlık kadar sancılı ağrılarla uyanmak varken sabahları...
anlamlara yüklenmesi beklenenler çoktan kendilerine bile küsmüş,
hiç yalvarmadan kaç kere uçurumlardan düştünüz ki
düşerken yalvarmayı seçtiniz.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta