İzmir görünüyor pencerenden...
Yıllar boyu hayalini kurduğumuz,
Küçük, sevgi dolu yuvamızı kondurduğumuz...
Akıyor dalgalar umursamaz bir tavırla...
Bulutlar rüzgara karşı koyamıyor; herkes dalgın...
Sen; durmuşsun pencerenin pervazında,
Bakıyorsun var mı bir geçen?
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta