Yokluğun nasıl acıtır canımı,
Bir bilsen,
Verdiğin güllerin dikenleri,
Çoktan kanattı yaralarımı.
Sevdiğini söylesen de,
İnanmak istemez deli gönül,
Yaşanan acılardan sonra,
Seni tekrar sevebilmek.
Bir anlayabilsem hislerimi,
Sendeki sadece bir alışkanlık,
Bendeki anlam veremediğim
Karmaşık duygular,
Sende sevdanın türküsü,
Bende ayrılığın adı.
Yanımdayken mutluyum.
Yoksan, sadece bir soru işareti.
Seviyor muyum acaba?
Senin vazgeçemediğin yaşananlar,
Bende ise karmaşık duygular.
Bunalmış duygular içinde,
Uykularım kaçar gecenin karanlığında,
Öylesine düşünüyorum.
Beni gerçekten,
Bu kadar çok seviyor musun?
Yoksa bir alışkanlık mıyım,
Senelerin vazgeçiremediğ.,
Yıllarca seni tanıyamadım mı,
Yoksa farkında değil miydin,
Gerçek hayatın içindeki sevginin.
Aylar sonra karşıma
Çıkıp duygularını haykırıyorsun,
Ben ise karmaşık duygularımı.
Zaman tanımak,
Ne kadar doğru sence,
Ya kaybolursan o zamanın içinde.
Çözülürse içimdeki karmaşa.
Beni affet karmakarışık duygularım.
Nurgün ŞallıKayıt Tarihi : 28.6.2001 14:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!