Karmaşık Düşünceler Şiiri - Soner Hançer

Işıkları kapanınca yıldızların
Doğacak bir güneş bul kendine
Daha eline kaç bahar geçecek
Sensiz giden gemileri bekleme
Doğmaz çocukluğundan bugüne bir çiçek

Yeşil kadife buğusuna gizlenmiştir
Hatıralara yapıştıkça gölgesinden korkar
Bir karamsarlıktır bütün tebessümünü yırtar
Bıkmıştır tavan arasında takvim yapraklarından
Sorsan hatırını söyler fotoğraflar

İnsan kaderine rağmen heykelini oyar
Bir kemik bir et yığını olmak ağır
Ve ağırdır çizgileri zamanın
Zaman kör bir sis aynalar sağır
Aldanmamalı güllerin masum görünüşüne
Onlar her doğan güne kanla boyanır

İşte bu sebepten
Dünyayı kucaklasın umutların
Sığınacak bir dost edin kendine
Ölümü bir avuç kum gibi bekleme
Çünkü kapanınca perdesi hayatın
Azrail’dir yanında son arkadaşın