Bu gün de bitti; yine sevmedin hüznümü,
sarıp sarmalamadın yalnızlığımı.
Karışık, aklın da, yüreğin de.
Bir hüzün bulutu dolaşır üzerinde.
Kördüğüm mü ki, çözülemesin..
Yüreğin, ellerin, sözlerin dilinde?
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Evet..
Hayat bu...
Bir tohumdan yeniden var olmak da,...
O tohumu vereni kökünden kaybetmek de olası...
Çoğu kez tercihlerimizin sonucudur, olanlar...
Yaralar, kanamalar...
Şıktı..Tebrikler Emine Hanım..
Teşekkürler hocam..
Başlığı ölüme atıftı, sonradan değiştim..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta