Karmaşık Şiiri - Erhan Zor

fırtınadan kurtulduguna sevinmeden
yelkensız kaldıgına uzulen
kadınla yanyanaydık
kalbine akan gözyaşıyla olusan sarkıt
bende yaşayan bir his kadar tanıdık
hiçbirşeyimken bir şeyim olmayı denemek suphesız ahmaklık
ucurumlar vardı kalpten kalbe ip bagladık
yetişkin çocuk gülümsemesinde sallandık
bu hayalse bile orada biz vardık

şimdi içimde bir sen bir ben
ikiside kendine aşık
zıtlıklarında... ortak olan ne? çok karışık
bunun dışında laflar kalabalık
bilirim ne sen benle ne ben senle atamaz aşık
bir şey demek istemedim, bilmem bu ne kadar açık
tarifime kattım gülümsemenden bir kaşık
herşey bu yüzden karmaşık.