Karmaşık. Şiiri - Aliosman Vural

Karmaşık.

Gün dogsun yine bu karanlık akşamlara
Bebekler tıngır mıngır sallanırken beşiklerinde
Karanlığı delmesin acı çığlıklarının yankısı
Analar ağlamasın.
Dayılar yan bakamasın bu millete,
Güller hep mevsiminde açsın.
Kışın kar yağsın,çocuk sesleriyle karışarak.

Kuşlara konacak bir dal bile kalmadı bu eski ormanlarda
Suların,göllerin yerlerinde bataklık sinekleri var.
Sebzelerde hormon meyvelerde hormon neylersin
Artık insanlardada hormon var.
Ne şekillerde olduğu belli değil.sureti insan sıyreti ise yılan.
Katliam vahşet almış başını gidiyor..
Minik melekler alırken cennet köşlerinden hisseler..
Vahşete ortak olanlar cehenneme yuvarlanmakta bir bilseler.

Daha bu vaadin günü dolamadı ama.
Geldiğinde o malum haberci,dünya dostları hallerinden elemli...
Biz ise gölgelenerek bakarken hengameye,
Ağlayanlar bir çok ellerindeki yok sermayeye.
Gün o gündürki gülecek artık ağlayan gözler...
Bütün yaşlı gözler gelecek o malum günü gözler.

Aliosman vural
21/03/11