Karmaşık Şiiri - Hakan İşgören

yine güneş doğmayacaksa bizim için
batmasınında bı anlamı yokki
hayat öyle karanlık öyle ruhsuz ki
mezardaki ölüler korkar oldu bu viraneden
çekip gitmek mi zor kalıp savaşmak mı
yoksa bardağın boş tarafını görüp
uzaklarda hayalet olmak mı
kimiler sessiz bi su misali gibi ayrılırken hayatımızdan
kimileri çığlıkları ile kalır aklımızda
umut hani fakirin ekmeğiydi
niye peki dünyada bu kadar aç insan var
hepsi mi umudunu kaybetti
hepsi mi karanlıklarda oynuyor
susuz çöllerdeki çiçekler gibi
kurumuş aşklar var etrafımızda
hani leylanın aşkı hani kerem in hırsı
teknoloji gelişti aşkları bile sunisi çıktı
genetiği oynanmış aşklar yaşamaktansa
doğalı bulup onunla ıdare edıp aç kalmak ona hasret kalmak doğru değil mi
hayat hani pamuk ipliğine bağlıydı hani kaytandı
ne oldu ne değişti ki niye öyle kalmıyor
insanlar niye ölümsüz olmak istiyor niye
dünyayı daha da kirletmek, pisliklerini daha çok yaymak için mi
bırakıp gitmek kolaysa hepimiz bırakıp gidellim
bari dünyayı hakedenler adam gibi yaşasınlar